God
(Read God, Part 1 First)
God - Bevestigd door de wetenschap
In een poging om het bestaan van God te weerleggen, voerde Stanly Miller in 1953 als studieproject het beroemde Miller-Urey "vonk en soep"-experiment uit. Miller baseerde zijn experiment op waarnemingen uit 1952 van Harold Urey met betrekking tot de noodzakelijke atmosferische condities voor een spontane generatie van de "bouwstenen" van het leven. Ironisch genoeg was Millers werk een bevestiging van het ontwerpargument. Urey toonde aan dat de veronderstelde atmosferische condities op de primitieve aarde dodelijk waren voor de "bouwstenen" van het leven. Zuurstof vernietigt aminozuren. Maar zonder zuurstof om het UV-licht af te buigen, worden de aminozuren door het UV-licht vernietigd. Het leven kan zich dus niet ontwikkelen als gevolg van spontane generatie, met of zonder zuurstof. De geologie geeft aan dat zuurstof altijd al een onderdeel is geweest van de aardse atmosfeer (alle geologische lagen, zelfs de diepste lagen, bestaan uit geoxideerd gesteente). Daarnaast toonde Miller aan dat bij spontane generatie ook stoffen worden geproduceerd die dodelijk zijn voor de "bouwstenen" van het leven. Het Miller-Urey experiment produceerde 85% teer, wat giftig is voor levensvormen. Millers experiment produceerde feitelijk alleen maar aminozuur "bouwstenen", en dat in heel kleine aantallen (ongeveer 1.9% van het totale product), maar deze waren schadelijk vanwege hun structurele opbouw. Het verschijnsel dat we "chiraliteit" noemen vereist dat alle aminozuren in eiwitten linksdraaiend zijn, terwijl alle suikers in DNA en RNA rechtsdraaiend zijn. Millers experiment produceerde ongeveer een gelijk aantal links- en rechtsdraaiende stoffen. Dit laat zien dat de schepping van de elementaire bouwstenen voor het leven in een dergelijk "vonk en soep" proces een wiskundige absurditeit is. Miller bewees in zijn ontworpen proces bovendien dat informatie noodzakelijk is. Miller voerde het experiment twee keer uit; de eerste keer onder "neutrale" willekeurige condities en de tweede keer met een door de mens ontworpen "valkuil" die ervoor moest zorgen dat de vervaardigde aminozuren niet door latere vonken werden vernietigd. De eerste proef, die "natuurlijk" willekeurig toeval moest voorstellen, produceerde helemaal geen aminozuren. Dus heeft de wetenschap bewezen, zelfs in een poging om God te weerleggen, dat het bestaan van de Schepper noodzakelijk is.
God - Zijn eigenschappen
Nou, wat zijn dan de karakteristieken van deze Schepper God? Ten eerste stelt de "wet van oorzaak en gevolg" dat een gevolg altijd minder is dan zijn oorzaak. Als alle energie van het universum van God afkomstig was, dan volgt hier redelijkerwijs uit dat God almachtig is. Als alle gecombineerde kennis van de mensheid het resultaat van God is, dan is het logisch dat Hij alwetend is. Als alles wat we zien oorspronkelijk voortkwam uit een God die we niet kunnen zien, dan betekent dit dat Hij buiten onze stoffelijke dimensies bestaat (Hij is bovennatuurlijk). Als alle mensen door God geschapen werden als wezens met een persoonlijkheid, dan moet God Zelf ook persoonlijk zijn. Wat wil deze almachtige, alwetende, bovennatuurlijke, persoonlijke Schepper God dan van de mensheid? De mens moet toch zeker wel voor een reden geschapen zijn. Wat is datgene waar alle persoonlijke wezens naar verlangen? Het antwoord: een persoonlijke relatie met andere persoonlijke wezens.
God - Zijn doel voor Zijn schepping
Het is interessant dat de Bijbel God beschrijft als een almachtige, alwetende, bovennatuurlijke, persoonlijke Schepper die een persoonlijke relatie met de mensheid wil hebben. Maar door de zonde is de mens van God vervreemd. De zonde is het gevolg van het feit dat Hij ons een vrije wil heeft gegeven. Bovendien vertelt de Bijbel ons dat er een straf betaald moet worden voor de misdaden van de mens tegen God; wij mensen hebben Zijn Goddelijke wetten overtreden. Maar dat is toch niet eerlijk? We hebben onszelf toch niet geschapen met de mogelijkheid om te zondigen? Waarom zouden wij dan voor de gevolgen moeten opdraaien? Ik begrijp dat je deze vragen hebt, maar wat zou dan wel eerlijk zijn? Als God de straf voor ons zou betalen, in onze plaats? Kijk eens wat de Bijbel zegt: "En hierin is Gods liefde ons geopenbaard: God heeft zijn enige Zoon in de wereld gezonden, opdat we door hem zouden leven. Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat hij ons heeft liefgehad en zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen voor onze zonden" (1 Johannes 4:9-10). "Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft" (Johannes 3:16).
