Het leven van koning David – De filosoof
Veel mensen denken bij de naam David aan de jonge herder met het mooie haar die de reus Goliat versloeg. Anderen zien David als de wijze Joodse heerser die de stammen van Israël wist te verenigen. De oude teksten beschrijven David ook als een machtig strijder, een scherpzinnig diplomaat en een getalenteerd muzikant. Maar ondanks al deze imponerende eigenschappen werd het fundament van Davids roem en geloof gelegd toen hij te kampen had met zware beproevingen en twijfels. David bleek in deze tijd een echt filosoof te zijn.
Al heel jong werd David gekozen als opvolger van koning Saul van Juda. Hoewel Saul aanvankelijk onder de indruk was van Davids talenten als soldaat, politicus en muzikant, werd Saul later achterdochtig ten opzichte van zijn opvolger. Hij wilde David zelfs laten vermoorden. David zag zich gedwongen om op de vlucht te slaan. Hij verborg zich vaak weken aan een stuk in de grotten rond de Dode Zee.
In deze periode begon David zichzelf allerlei moeilijke vragen over het leven te stellen. David opende zijn hart - alleen in het duister of op de vlucht op het grondgebied van de vijand - en hij verwoordde heel openhartig zijn gedachten, zijn worstelingen en zijn angsten. David was gefrustreerd door Gods plan voor zijn leven en hij schreef hierover in zijn gebedenboek. Niets kon Sauls plan om David te vermoorden een halt toeroepen, maar David maakte nooit gebruik van de kansen die hij had om Saul te doden. De jaren die David in afzondering met God had doorgebracht hadden een voorbeeldig karakter en standvastig geloof opgebouwd. Door eenzaamheid en problemen leerde David om volledig afhankelijk van God te worden.
Na het overlijden van Saul (hij stierf in een oorlog die niets te maken had met het conflict met David) keerde David naar Juda terug en eiste hij in 1009 voor Christus het koningschap over Juda voor zich op. Zeven jaar later aanvaardden ook de noordelijke stammen van Israël hem als koning en werd hij de heerser over een verenigd Joods volk. Hij regeerde tot aan zijn dood in 969 voor Christus. David was geen perfect leider en ook geen perfect mens, maar de jaren die hij in zijn eentje samen met God had doorgebracht, vernederd en verslagen in het duister, hadden de ziel van deze legendarische filosoof en koning vormgegeven. Ze hadden een erfgoed gesmeed dat tot de dag van vandaag heeft standgehouden.
Het leven van koning David – Zijn thema
Het leven van koning David – Zijn conclusie
Ja, dat zijn diepe gedachten! David had geleerd dat geluk en vreugde verschillende dingen zijn. Geluk is de kortstondige emotionele toestand die afhankelijk is van wat we doen. De tegenwoordige reclamemakers zijn zich hier goed van bewust! Maar vreugde is een lange termijn proces in onze gedachten dat afhankelijk is van wie we zijn. Davids diepe en fundamentele vreugde werd ontwikkeld in tijden vol beproevingen en leed, chaos en verwarring. De sleutel is het besef dat God je innerlijke kompas is.
Copyright © 2002-2021 AllAboutPhilosophy.org, Alle rechten voorbehouden