Alles Over Filosofie Een grijze, stalen zee - Alles Over Filosofie Banier

Het kosmologisch argument


Het kosmologisch argument - Wat is dat?
Het kosmologisch argument (ook wel het eerste oorzaak argument genoemd) is een filosofisch argument voor het bestaan van God. Het kosmologisch argument stelt dat alles een oorzaak heeft, dat er een eerste oorzaak moet zijn geweest en dat deze eerste oorzaak zelf "onveroorzaakt" was. Aristoteles noemde deze eerste oorzaak de "onbewogen beweger"; Christenen noemen deze eerste oorzaak God. Het Kalam-argument is een van de varianten van het argument. Het Kalam-argument is vooral nuttig is gebleken bij de verdediging van de filosofische posities van theïstische wereldbeelden. Het woord "kalam" is Arabisch voor "spreken" maar in algemenere zin kan dit woord gelezen worden als "theologische filosofie".


Het kosmologisch argument - Geschiedenis
Kosmologische argumenten werden in de 4e en 3e eeuw voor Christus door Plato en Aristoteles opgesteld. Ze stellen dat alles wat bestaat of gebeurt een oorzaak moet hebben gehad. Dus als je maar ver genoeg in de tijd terug zou gaan, dan zou je tegen de eerste oorzaak aanlopen. Aristoteles, een deïst, stelde dat deze eerste oorzaak de schepper van het universum was. Thomas van Aquino, een Christen, borduurde in de 13e eeuw na Christus voort op de ideeën van Aristoteles. Hij definieerde een model waarin de eerste oorzaak van het universum zelf niet veroorzaakt is: de Eerste Oorzaak is God. Het Kalam-argument is gebaseerd op vergelijkbare principes. Dit argument werd al in de Middeleeuwen door Moslimfilosofen ontwikkeld, maar heeft door de eeuwen heen niet aan filosofische kracht ingeboet. William Lane Craig, een Christelijke filosoof, heeft het Kalam-argument in onze tijd weer onder de aandacht gebracht.


Het kosmologisch argument - De drie premissen
Volgens Craig berust het Kalam-argument op de volgende drie premissen:

  1. Alles dat begint te bestaan, heeft een oorzaak voor zijn bestaan.
  2. Het universum begon te ontstaan.
  3. Daarom heeft het universum een oorzaak voor zijn bestaan.
De tweede van deze premissen verdient nadere uitleg. Met de tegenwoordige kennis zouden we kunnen denken dat dit een vanzelfsprekende aanname is, maar we mogen niet vergeten dat de seculiere wetenschappers tot relatief kort geleden dachten dat het universum zelf eeuwig was. Maar de meeste wetenschappelijke modellen voor de oorsprong van het universum, zoals de oerknaltheorie, bevestigen het idee dat het universum een begin had. Het Kalam-argument gebruikt een filosofische benadering van het concept "oneindigheid" om aan te tonen dat het universum inderdaad een begin had. Twee afzonderlijke filosofische argumenten worden in deze aanpak gebruikt:
  • Het eerste argument stelt dat een feitelijke oneindigheid niet kan bestaan. Een gedeelte van een oneindige verzameling is gelijk aan de hele oneindige verzameling, want zowel het deel als het geheel zijn oneindig. Stel je bijvoorbeeld eens een oneindige verzameling rode en zwarte ballen voor. Het aantal rode ballen in deze verzameling is gelijk aan het totale aantal ballen in deze verzameling, want beide zijn oneindig. Hetzelfde geldt voor het aantal zwarte ballen in de verzameling. Het aantal zwarte ballen is dus gelijk aan het aantal rode ballen en dat is gelijk aan het totale aantal rode en zwarte ballen. Het mag duidelijk zijn dat het idee van een feitelijke oneindigheid tot absurditeiten leidt. Dit is ook waar voor een verzameling historische gebeurtenissen: we kunnen afleiden dat een werkelijk oneindige verzameling gebeurtenissen onmogelijk kan plaatsvinden vóór een bepaald ogenblik in de tijd.

  • Het tweede argument stelt dat een feitelijke oneindigheid niet kan worden gevormd. De geschiedenis, de verzameling van alle gebeurtenissen in de tijd, krijgt vorm door op een opeenvolgende manier de ene gebeurtenis na de andere toe te voegen. Het is altijd mogelijk om weer een nieuwe gebeurtenis aan de geschiedenis toe te voegen, wat betekent dat de geschiedenis van het universum een potentiële oneindigheid is, maar nooit een feitelijke oneindigheid kan zijn.
Het is interessant dat Craig beargumenteert dat de oorzaak van het universum een persoonlijke Schepper moet zijn. In zijn woorden: "De enige manier waarop je een eeuwige oorzaak met een temporeel gevolg kunt hebben lijkt de situatie te zijn waarin een persoonlijke actor er vrijelijk voor kiest om een gevolg in de tijd te scheppen."


Het kosmologisch argument - Wat zegt de Bijbel?
De Bijbel vertelt ons, al in het allereerste vers, dat God het universum heeft geschapen. "In het begin schiep God de hemel en de aarde" (Genesis 1:1). "De HEER: hij heeft de hemel gemaakt." (1 Kronieken 16:26). We weten dat God zelf geen onderdeel van het stoffelijke universum is. 2 Kronieken 2:5 stelt: "Zelfs de hoogste hemel kan hem niet bevatten." We weten ook dat "de HEER, de eeuwige God" (Genesis 21:33) eeuwig en oneindig is. "Machtig heerst hij voor eeuwig" (Psalm 66:7). De Bijbel onderwijst ons heel duidelijk dat God de onveroorzaakte Eerste Oorzaak is die het universum schiep door het ontstaan hiervan te wensen.

Het kosmologisch argument komt overeen met het Bijbelse verslag over het begin van het universum en de "Eerste Oorzaak". Maar dit is slechts een van de vele indicatoren en bewijsstukken voor het bestaan van God de Schepper die in de Bijbel wordt geopenbaard.


Bestaat God? - Leer meer!

"The Kalam Kosmologisch Argument" New York: Barnes and Noble, 1979, door William Lane Craig.

The Existence of God and the Beginning of the Universe: a defense of the Kalam Kosmologisch Argument, oftewel:Het Bestaan van God en het Begin van het Universum: een verdediging van het Kalam Kosmologisch Argument, door William Lane Craig - http://www.leaderu.com/truth/3truth11.html

Copyright © 2002-2021 AllAboutPhilosophy.org, Alle rechten voorbehouden