Absolute waarheid - Een onbuigzame werkelijkheid
De "absolute waarheid" kan gedefinieerd worden als "de onbuigzame werkelijkheid"; het zijn de vaststaande en onveranderlijke feiten van de werkelijkheid. Het is bijvoorbeeld een vaststaand en onveranderlijk feit dat er met absolute zekerheid geen vierkante cirkels bestaan en dat er met absolute zekerheid geen ronde vierkanten bestaan.
Absolute waarheid tegenover relativisme
Hoewel absolute waarheid een logische noodzakelijkheid is, zijn er enkele levensbeschouwingen (het atheïstisch humanisme, bijvoorbeeld) die tegen het bestaan van een absolute waarheid argumenteren. De humanistische buitensluiting van God vereist een moreel relativisme. Humanist John Dewey (1859-1952), medeauteur en ondertekenaar van het "Humanist Manifesto 1" (1933), zei: "Er is geen God en er is geen ziel. Er bestaat daarom geen behoefte aan de rekwisieten van de traditionele godsdienst. Wanneer we zo godsdienstige dogma's en leer uitsluiten, dan is ook de onveranderlijke waarheid dood en begraven. Er is geen ruimte voor een starre, natuurlijke wet of morele absolute waarden." Humanisten geloven dat iedereen moet doen wat hij of zij zelf juist vindt.
Absolute waarheid - Een logische noodzakelijkheid
Je kunt op een logische manier niet argumenteren tegen het bestaan van een absolute waarheid. Een dergelijk argument is op zich al de conclusie dat er een waarheid bestaat. Je kunt niet tegen de absolute waarheid argumenteren tenzij de absolute waarheid de basis van je argument is. Beschouw de volgende klassieke argumenten en uitspraken eens die worden gedaan door mensen die proberen tegen het bestaan van de absolute waarheid te argumenteren...
"Er bestaan geen absolute waarheden." Allereerst geeft de relativist aan dat er met absolute zekerheid geen absolute waarheden bestaan. Dat is een absolute uitspraak. De uitspraak is zelf een logische tegenstrijdigheid. Als de uitspraak waar is, dan bestaat er juist een absolute waarheid; dan zou het namelijk een absolute waarheid zijn dat er geen absolute waarheden bestaan.
"De waarheid is relatief." Ook dit is een absolute uitspraak die impliceert dat de waarheid met absolute zekerheid relatief is. Naast het eenvoudige feit dat dit een absolute uitspraak is, kunnen we voor de aardigheid toch eens even veronderstellen dat deze uitspraak waar zou zijn en dat "de waarheid relatief is". Alles zou dan relatief zijn, óók deze uitspraak! Maar als deze uitspraak relatief is, dan is de waarheid niet altijd relatief. Dat betekent dat absolute waarheden moeten bestaan, wat betekent dat de bovenstaande uitspraak onjuist is. Als je de logica consequent volgt, dan zullen relativistische argumenten zichzelf altijd tegenspreken.
"Niemand kan weten wat de waarheid is, toch?" Met deze uitspraak wordt allereerst verkondigt dat niemand kan weten wat de waarheid is, maar tegelijkertijd worden de toehoorders gevraagd om de waarheid ervan te bevestigen.
"Niemand weet wat de waarheid is." Iemand die deze uitspraak doet, gelooft overduidelijk dat zijn uitspraak waar is.
Er zijn filosofen die werkelijk ontelbare uren zwoegend besteden aan het schrijven van dikke boekwerken over de "zinloosheid" van alle dingen. Maar we kunnen aannemen dat zij hun eigen teksten niet zinloos vinden! En er zijn filosofieprofessoren die hun studenten vertellen: "Geen enkele mening is superieur aan die van andere mensen. Er bestaat geen hiërarchie van waarheden of waarden. Elk standpunt is net zo geldig als alle andere. We hebben allemaal onze eigen waarheid." Vervolgens geven ze het werk van hun studenten verschillende rapportcijfers!
Read Absolute waarheid Page 2 Now!
Copyright © 2002-2021 AllAboutPhilosophy.org, Alle rechten voorbehouden